اسکندر قرا قویونلو (۸۲۳ تا ۸۳۹ قمرى)

پسر قرایوسف و جانشین او، که کردستان را نیز ضمیهٔ قلمرو خویش ساخت. او در جنگى با شاهرخ تیمورى شکست خورد و متوارى شد و به‌دست یکى از پسران وى کشته شد.

جهانشاه (۸۳۹ تا ۸۷۲ قمرى)

پسر قرایوسف و نیرومندترین سلطان قراقوینلو. او از طرف شاهرخ به حکومت آذربایجان منصوب شد. پس از مرگ شاهرخ اصفهان را قتل و غارت کرد، خوزستان، فارس، کرمان، خراسان و هرات را تسخیر کرد و در قفقاز گرجى‌ها را شکست داد. او عازم جنگ با اوزون‌حسن بود که غافلگیر و کشته شد. از آثار زمان او مسجد کبود در تبریز است. پسر او حسنعلى‌میرزا (۸۷۲ تا ۸۷۳) آخرین پادشاه این سلسله بود که به‌دست آق‌قوینلو سرنگون شد.

اینها نیز اتحادیه‌اى از طایفه‌هاى ترکمن بودند که علامت پرچم آنها گوسفند سفید بود و نام آنها نیز به همین معنى است. طایفهٔ بیات و بایندر از معروف‌ترین طوایف این اتحادیه بودند.

قراعثمان (؟ تا ۸۳۸ قمرى)

اولین امیر این سلسله بود. او از جانب امیرتیمور حاکم دیاربکر بود.

على‌بیگ ترکمان (۸۳۸ تا ۸۳۹ قمرى)

پسر قراعثمان بود که به‌دست برادرش حمزه‌بیگ ترکمان برکنار شد. نزاع بین دو برادر تا مدتى ادامه داشت تا پسر حمزه‌بیگ، اوزون‌حسن جانشین وى شد.

اوزون‌حسن / ابونصر حسن‌بیگ (۸۵۷ تا ۸۸۲ قمرى)

بزرگ‌ترین و مقتدرترین پادشاه آق‌قرینلو در ایران بود. او جهانشاه قراقوینلو را شکست داد و با کشتن ابوسعید تیموری، شاه ایران گشت. پایتخت او تبریز بود و عراق، فارس، کرمان، کردستان، ارمنستان و گرجستان را نیز به قلمرو خود افزود. او که در همسایگى امپراتورى عثمانى بود از بیم آنها سعى در انعقاد پیمانى با دولت‌هاى مجارستان و ونیز علیه عثمانى‌ها شکست خورد و در ۸۸۲ در تبریز درگذشت. از اقدامات او تقلیل مالیات‌ها بود. پس از او سلطان‌خلیل، پسر وى بر تخت نشست ولى شش ماه بعد به‌ دست برادر خود سلطان‌یعقوب برکنار شد.

سلطان یعقوب (۸۸۲ تا ۸۹۶ قمرى)

سعى کرد که اقدامات پدر خود را براى کاهش مالیات‌هاى ادامه دهد ولى مسموم شد و این امر متوقف ماند. پس از او جنگ‌هاى خانگى براى کسب قدرت درگرفت. آذربایجان و ارمنستان در اختیار الوندبیگ و عراق عرب و عجم و فارس در اختیار سلطان مراد بود. با کشته شدن الوندبیگ به‌دست شاه اسماعیل صفوی، این سلسله منقرض گشت.